обзан

[آبزن]

1. он ки ҷоеро об (мас., бо мақсади хомӯш кардани оташ)

2. маҷ. таскиндиҳанда, тасаллибахш

3. тағораи калони баробари қади одам, ки беморонро дар он бо оби гарми дорунок шустушӯй ва муолиҷа мекарданд

4. ҳавзча